ประวัติเกาะหลีเป๊ะ มัลดิฟแห่งเมืองไทย

ท่านสมาชิกของเที่ยวสนุกทัวร์ฯ อยากจะมาเล่าประวัติอย่างย่อของเกาะหลีเป๊ะ ที่คนท้องถิ่นบนเกาะแทบทุกครัวเรือน รู้เรื่องราวของตำนานเกาะหลีเป๊ะเป็นอย่างดี โดยเราได้ข้อมูลจากการพูดคุยกับคนเรือบ้าง และคนในเกาะหลีเป๊ะที่เป็นคนในพื้นที่เองด้วย ประกอบกับการหาข้อมูลเพิ่มเติมตามสื่อต่างๆ ที่รวบรวมประวัติของเกาะหลีเป๊ะ และหมู่เกาะตะรุเตาไว้ กล่าวคือ

ทายาทรุ่นที่ 3 ซึ่งเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากจ้าวเกาะหลีเป๊ะ  ได้ถ่ายทอดเรื่องราวประวัติความเป็นมาของเกาะหลีเป๊ะไว้ว่า
เมื่อปี ค.ศ.1909 หรือกว่า 103  ปี โต๊ะฮีรี เป็นคนจังหวัดอาเจ๊ะห์ ประเทศอินโดนีเซีย เป็นผู้ที่ขึ้นมาบุกเบิกอาศัยอยู่บนเกาะหลีเป๊ะเป็นคนแรก โดยได้ล่องเรือมากับเพื่อน 5 คนและแวะพักตามเกาะต่างๆ ในแถบนี้ หลังจากขึ้นบกบนเกาะหลายเกาะแต่กลับเลือกลงหลักปักฐานที่เกาะหลีเป๊ะ เพราะว่าปู่โต๊ะฮีรี เป็นคนที่รอบคอบมาก ได้ทดลองขุดบ่อน้ำบนเกาะทุกเกาะที่แวะพัก ซึ่งพบว่าเกาะหลีเป๊ะนั้นพิเศษกว่าเกาะอื่นๆตรงที่เมื่อขุดบ่อไม่ไกลจากชายหาดก็จะพบน้ำจืดทุกครั้งไป ปู่โต๊ะฮีรี จึงตัดสินใจอาศัยอยู่บนเกาะหลีเป๊ะ แต่เพื่อนๆต่างก็เดินทางไปตั้งรกรากกันที่เกาะลันตาบ้าง เกาะสิเหร่บ้าง เกาะบุโหลนบ้าง ซึ่งปัจจุบันเกาะเหล่านั้นยังมีชุมชนชาวเลอาศัยกันอยู่  ซึ่งถือว่าเป็นต้นตระกูลของพวกอุรักลาโว้ย  หลังจากนั้นก็มีชาวเกาะต่างๆ อพยพกันมาอยู่ที่เกาะหลีเป๊ะกันมากขึ้น
เมื่อถึงสมัยยุคล่าอาณานิคมของอังกฤษที่แผ่อิทธิพลมาทางแหลมมลายู เกาะหลีเป๊ะเป็นเกาะสุดขอบชายแดนสยาม เมื่อคราวที่ปู่โต๊ะฮีรีขึ้นบกที่สตูล เจ้าเมืองสตูลในสมัยก่อนได้เรียกให้เข้าพบและมอบพันธุ์มะพร้าวมาให้ปลูกบนเกาะ ซึ่งได้แสดงว่า เกาะหลีเป๊ะเป็นส่วนหนึ่งของเมืองสตูล ประเทศไทย ทำให้เมื่ออังกฤษจะยึดเกาะหลีเป๊ะก็ทำไม่สำเร็จ เพราะเป็นดินแดนของสยามมีหลักฐานความสัมพันธ์ของโต๊ะฮีรีกับเจ้าเมืองสตูล และเมื่อยุคล่าอาณานิคมผ่านไป ปู่โต๊ะฮีรีก็ได้ยกที่ดินหน้าหาดส่วนหนึ่งตั้งเป็นโรงเรียน หลังจากนั้นเมื่อประเทศมาเลเซียที่เพิ่งได้เอกราชจากอังกฤษจะแสดงสิทธิ์เหนือดินแดนเกาะหลีเป๊ะก็ทำไม่ได้ เพราะด้วยหลักฐานมีโรงเรียนตั้งอยู่บนเกาะ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาครอบครัวของโต๊ะฮีรี ได้ตั้งรกรากที่เกาะหลีเป๊ะมาจวบจนถึงวันนี้
บริเวณด้านหลังอันดามันรีสอร์ท หาดชาวเล เป็นสุสานเก่าของตระกูล มีศาลเก่าแก่ของปู่และย่า ส่วนบ้านสีเหลืองหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่หน้าหาดเป็นบ้านเก่าแก่ หลังที่ 5 ของตระกูล ในอนาคตมีโครงการจัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆ บนเกาะด้วย ซึ่งบริเวณหน้าหาดชาวเล เป็นจุดที่โต๊ะฮีรีขึ้นเกาะที่นี้ บริเวณนี้ยังมีต้นมะพร้าวหน้าหาดที่แผ่กิ่งใบให้ร่มเงาแก่นักท่องเที่ยว ชาวเลที่เกาะหลีเป๊ะยังคงรักษาประเพณีดั้งเดิมของชาวเลคือการลอยเรือ ซึ่งเกาะหลีเป๊ะเป็นต้นฉบับของพิธีลอยเรือแห่งแรก  ที่มาของชื่อหาดพัทยาที่คนเข้าใจกันว่ามาจากชื่อ ลมบันดาหยา  แต่ที่จริงเป็นชื่อ อ่าวเซปัตตายา ที่โต๊ะฮีรี เรียกซึ่งได้ผิดเพี้ยนเป็นหาดพัทยาจนทุกวันนี้  ชื่อของเกาะหลีเป๊ะก็มาจากภาษาสิงหล ซึ่งเป็นภาษาโบราณของกลุ่มภาษาอินโด-อารยันหมู่เกาะ เรียกว่าเกาะนี้ว่า "ปีนิต" แปลว่าบางๆ เพราะรูปร่างของเกาะแบนๆ บางๆ แต่เพี้ยนไปเป็น  "หลีเป๊ะ" ในวันนี้

ขอขอบคุณข้อมูลบ้างส่วนจากการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดตรัง สตูล